Kodeks wychowawcy
WYCHOWAWCA POWINIEN:
1. dostrzegać w każdym swoim podopiecznym człowieka, któremu należy się szacunek
2. traktować indywidualnie swoich podopiecznych, wychodząc z założenia, że każdy jest inny
3. traktować ze zrozumieniem problemy swoich podopiecznych, nawet jeśli wydają mu się błahe, i wykrzesać z siebie maksimum empatii, która mu to znacznie ułatwi
4. znać sytuację rodzinną swoich podopiecznych, mieć kontakt z ich rodzicami
5. zakładać „domniemaną niewinność” swoich podopiecznych w kwestiach spornych
6. umieć wysłuchać swoich podopiecznych, nie zakładając, że dorośli mają rację
7. sprawić, żeby jego podopieczni mieli poczucie, że mają w nim oparcie i że jest gotów im pomagać
8. być konsekwentny, a zwłaszcza postępować w zgodzie z głoszonymi przez siebie opiniami czy poglądami
9. być szczery w stosunku do swoich podopiecznych, nawet jeśli jest to niewygodne czy wymaga odwagi – mówić to, co myśli, dbając jednak o to, żeby nikogo nie obrazić
10. być sprawiedliwy, zwłaszcza w rozsądzaniu kwestii spornych
11. umieć odmawiać, jeśli czuje, że przekracza się jego granice
12. komunikować, nie oczekiwać, że dziecko się domyśli, jasno określać wymagania i oczekiwania
13. postępować tak samo, jak wymaga od innych
14. pilnować przepływu informacji, przekazywać komunikaty szkoły i ustalenia wychowawców
15. wspólne prace rozkładać w miarę równomiernie, budując tym samym wspólnotę klasy
16. namawiać do wspólnych działań całą klasę, w celach konsolidujących
17. uczyć rozmawiać ze sobą swoich podopiecznych, zwłaszcza jeśli ich stanowiska w sprawie się różnią
18. być dobrym duchem klasy, rzeczywistym opiekunem, a nie tylko formalnym
19. zachować jednak pewien dystans w relacjach ze swoimi podopiecznymi, nie dać sobie „wejść na głowę”
20. umieć przyznać się do błędu i niewiedzy (to wbrew pozorom wzbudza szacunek)
21. organizować wycieczki
WYCHOWAWCA NIE POWINIEN:
1. wychodzić z założenia, że praca wychowawcy zamyka się w godzinach pracy szkoły (oczywiście w granicach rozsądku)
2. traktować lekceważąco problemów swoich podopiecznych
3. „wyżywać się” na swoich podopiecznych, przenosząc emocje na tych, którzy „podejdą mu pod rękę” (to sprawa drażliwa – chodzi o to, żeby dzieci nie miały poczucia, że nie zawiniły, a są wrogo traktowane, ale muszą też mieć świadomość, że nauczyciel nie jest androidem i ma emocje)
4. unikać trudnych kwestii, sprawiać wrażenia, że nie da się z nim rozmawiać
5. faworyzować jednych, zaniedbując innych
6. pozwalać na lekceważące traktowanie jednych uczniów przez drugich
7. uważać, że wszystko wie najlepiej (nawet jeśli tak jest :P)
WYCHOWAWCA MOŻE:
1. nie darzyć jednakową sympatią wszystkich swoich podopiecznych :P